Daar sta je dan, ergens in het bos, wachtend tot je gevonden wordt. Zojuist heb je een spoor uitgelopen voor een hond en geleider die bezig zijn met een training praktijkspeuren. Een tijdje hoor je om je heen alleen het ruisen van de bomen en het geritsel van dieren tussen de bladeren. Maar dan hoor je het: het gesnuif van de hond die in opperste concentratie jouw geur aan het volgen is. Het gesnuffel komt naderbij. Opeens zie je de hond in het zicht verschijnen, die met zijn neus het pad afgaat waar jij net gelopen hebt. De hond is echter niet het type speurhond dat je misschien zou verwachten. In tegenstelling tot de stereotiepe Duitse of Mechelse Herder komt er een Staffordshire-bulterriër op je af. Breed kwispelend gaat deze speurhond voor je voeten zitten, in afwachting van zijn beloning. Hij heeft je gevonden!

Bulmer

Sinds kort hebben we bij de Speurhonden Instructie School een Staffordshire-bulterriër met de naam ‘Bulmer’ in training. Deze Stafford is een bijzonder geval. Zijn werklust en motivatie om een spoor te volgen lijken wel te grenzen aan de driften van een Mechelse Herder, zo gedreven stort hij zich op de geur van een weggelopen persoon. In zijn snelheid raast hij soms voorbij de voorwerpen die zijn achtergelaten door de spoorloper, om zich enkele meters verderop te realiseren dat hij iets gemist heeft. Even snel als hij vooruit gaat draait hij zich om en begint terug te zoeken naar het verloren voorwerp. Hoewel zijn drukke karakter en zijn onbesuisde manier van werken hem dan soms parten spelen, blijft hij net zolang zoeken tot hij het voorwerp gevonden heeft. Met een vlugge beweging zet hij zijn neus erop, waarna hij snel weer verdergaat met het volgen van het spoor.

Praktijkspeuren

Bulmer is het levende bewijs dat het bij praktijkspeuren gaat om de neus van de hond, niet om zijn verpakking. Dat maakt praktijkspeuren een geweldige bezigheid die toegankelijk is voor iedere baas en hond. De trainingsmethode, sinds de jaren ’90 van de vorige eeuw is ontwikkeld door Cor Oldenburg, is niet rasgebonden. Hoe een hond eruitziet is niet belangrijk. Het karakter van een hond is doorslaggevend voor de prestaties die hij kan leveren, want zijn karakter bepaalt hoe hij zijn neus gebruikt. Is de hond gefocust en is hij gedreven om de natuurlijke capaciteiten van zijn neus in te zetten voor het volgen van een spoor? Door de jaren heen hebben we een diversiteit aan honden in training gehad. We hebben Mechelse Herders, Duitse Herders en Labradors voorbij zien komen, maar ook rassen waarvan het misschien minder voor de hand ligt om mee aan het werk te gaan, zoals Teckels of Jack Russel Terriërs. Steeds bleek weer dat het de hond zijn werklust is die ervoor zorgt dat een hond in staat is om te presteren.

Aan de werklust van Bulmer de Stafford zal het in ieder geval niet liggen. Zodra hij het sein krijgt dat hij mag starten is er geen houden meer aan. Vol enthousiasme werpt hij zich vooruit in zijn speurtuig. Druk snuffelend volgt hij alweer het volgende spoor dat voor hem is uitgelopen.

Cor Oldenburg jr.

Speurhonden Instructie School

Meer weten over praktijkspeuren? Lees het boek ‘Het echte praktijkspeuren: Voor de professional en recreant’ (te bestellen via http://www.speurhondeninstructieschool.nl/informatieaanvragen/boek_bestelling.html) of kijk op www.speurhondeninstructieschool.nl .