Wat ook je mening is van deze Mexicaanse man met blinkend witte tanden, het blijft een feit dat hij de wereld van honden onomkeerbaar heeft veranderd.

Toen ik meer dan 10 jaar geleden begon met Toscanzahoeve, als dierengedragstherapeut, kenden weinigen de inhoud van mijn vak. Ook nu vragen ze me soms nog wat ik precies doe, vooral in het buitenland. Dan vraag ik hun of ze wel eens naar National Geografic kijken, naar Cesar Milan, de hondentherapeut. En meestal is dat het geval. Ook al hebben ze geen hond, of hebben ze geen hond met een gedragsprobleem, toch keken ze wel eens naar het programma van de hondenfluisteraar Cesar Milan.

Dus, ondanks het feit dat ik het niet altijd eens ben met zijn manier van honden trainen, verwijs ik graag naar Cesar Milan. Want zo begrijpen mensen mijn vak als dierengedragstherapeut en hondenfluisteraar beter.

Cesar Milan heeft werkelijk de wereld van de honden open getrokken en zelfs een beetje meer holistisch gemaakt dan de meesten ervoor deden. Hij legt de regels van een roedel op een begrijpelijke manier uit, zodat mensen het herkennen en hun verantwoordelijkheid in de relatie met hun hond gaan zien en opnemen. De manier van honden training nogmaals, moet iedere hondengedragstherapeut voor zichzelf uitmaken, maar het heeft nu wel een bekende naam gekregen, dankzij Cesar Milan en zijn internationaal programma op tv. En daarom ben ik hem dankbaar.

Helaas heeft mijn dankbaarheid ook een keerzijde. Want wat op tv komt, is populair en nu wil iedereen graag hondenfluisteraar worden, net als Cesar Milan. Ze willen allemaal zijn carrière, zijn succes en zijn manier van honden helpen. Ze staan er niet bij stil dat werken met dieren en honden en passie een gave en een beroep is. Een beroep dat respect verdient, dat je moet eren en je eigen maken en waar ook veel mis mee kan gaan. Je kan niet gewoon een bordje aan je voordeur hangen met ‘Cesar Milan’ op. Eigenlijk kan je dat wettelijk gezien wel, want het beroep van hondenfluisteraar en dierengedragstherapeut is nog niet officieel erkend en beschermd. Doch hierin gaat verandering komen.

Opleidingscentra, zoals bijvoorbeeld Toscanzahoeve, kregen erkenningen om het beroep van hondengedragstherapeut te doceren en te certificeren. Ook beroepsverenigingen zoals Alpha in Nederland en APBCT in België ijveren voor de erkenning en reglementering van de Cesar Milan ’s onder ons.

Een ander nadeel van het programma van Cesar Milan is dat hondeneigenaars denken dat hun hond net zo is als de hond die Cesar behandelt op tv. Ze gebruiken dezelfde technieken op hun eigen dier, zonder rekening te houden met het individueel karakter en zijn van hun hond. De methode van Cesar Milan is niet altijd en voor elke hond geschikt. Men moet eerst individueel analyseren en op maat te werk gaan. Cesar zijn ‘sssusst’ is wereld beroemd maar wordt te pas en te onpas toegepast met alle gevolgen vandien voor jouw hond en jullie band.

Dus soms noemen ze mij soms “de Cesar Milan van Belgie”. Dat is soms goed omdat mensen (eindelijk) (een beetje) begrijpen welke fanatische job als hondengedragstherapeut ik doe! Niet omdat ik zoals Cesar Milan ben, want ik ben Inge Pauwels…

Wat is jouw mening over het beroep van dierengedragstherapeut? Heb jij als eens beroep gedaan op een dierengedragstherapeut? Laat het ons weten en geef hieronder je commentaar.